| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie borkos |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
| test łączności |
| „I teraz, na bladych łąkach asfodeli, przechadzam się, cień niedotkliwy, i wspomnienie życia ziemskiego jest mi radością podziemnego życia”. Pieśni Bilitis, fragment Modlitwy do Persefony. Ilekroć się dałem uwieść pulchnej twarzy bez rumieńców, z jasnozłocistymi długimi kłakami, przed którą kłaniali się chłopcy piękniejsi od kobiet jak przed świtem i żywioły znosiły cisty wypełnione darami – maskowałem swoje ostatnie znaki życia, okrutne okaleczenie, to, że znajdzie się sposób nie wracać; Tylko Bogowie nie mówicie, że nie widzieliście mnie szczęśliwym! O mały włos sprzedałbym moje oszronione serce odwilży — podniesiona ręka opada w końcu sama jak kauczuk z kory —. Wszystkie składniki gniewu — matowa krepa przypominająca burzowe niebo przykrywająca oczy, by nie zdradzały, jak gorliwie miłuję... mój ulubiony trzeciorzędny widok na Świat, i smutku, stały kliencie bezsilności — na brak mi słów nad wyraz podziw i przeróżne zemsty — podrzucasz ciężar –– przywiązujesz wagę: by poddani mogli mnie systematycznie kamieniować później zrzucać kamień z serca; najeżdżasz światło, winiąc je, że jasno wszystko przedstawia. Człowiek-antidotum na świat z reformatoriów wymyślił sypialnię suchą, jak martwa driakiew wystarczy chuchnąć, by rozpalić znów pożar, w którym znikniesz razem ze mną. Zrobiłem miejscowe znieczulenie... tam, gdzie boli najbardziej — między niebem a ziemią, pod szmer nieprzewidywalności, który rozniosło echo. Udaję, jak drugi aktor, że przymieram tak radośnie, by nie robić ci przykrości – Bądź czuły, na moich powiekach rosły zmarszczki doniosłe jak kwiat asfodeli. |
| Opublikowany: 08-05-2019 23:22 przez: borkos |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (9) |
| Niech Moc Opuści Twój Umysł i Niech Powróci borkoś. ps. czy układ słów, wers po wersie, ułożył borkoś? interesuje mnie odpowiedź tak lub nie, bo nie wiem, czy inną zrozumiem. |
| 16-05-2019 19:55 wre... [Link do komentarza] |
| Alias Woli Mocy i Wiecznego Powrotu. |
| 16-05-2019 19:31 borkos [Link do komentarza] |
| Jak to borkoś, przecież podpisałeś się pod tym tekstem. Cytat jest tylko na początku. Cofam oklaski! i proszę o wyjaśnienie. |
| 16-05-2019 19:27 wre... [Link do komentarza] |
| Nie wiem, nie ja to pisałem. |
| 15-05-2019 09:14 borkos [Link do komentarza] |
| Przepraszam, za ten dubel, ale coś mi się komp zawiesił i sądziłam, że nie zapisze, więc kliknełam raz jeszcze. No to Ci zaklaszczę, za płynność w wierszu, klask! klask! borkoś w tym drugim wersie nie ma żadnego błędu? 'smutku, stały kliencie bezsilności — na brak mi słów 'smutku, stały kliencie bezsilności — nad wyraz podziw (tutaj chyba przynajmniej 'u' na końcu brakuje, coś z nim chyba nie tak) 'smutku, stały kliencie bezsilności — (na) przeróżne zemsty :) |
| 14-05-2019 15:09 wre... [Link do komentarza] |
| Przepraszam, za ten dubel, ale coś mi się komp zawiesił i sądziłam, że nie zapisze, więc kliknełam raz jeszcze. No to Ci zaklaszczę, za płynność w wierszu, klask! klask! borkoś pokaż mi proszę jak Ty to czytasz 'smutku, stały kliencie bezsilności — na brak mi słów |
| 14-05-2019 15:03 wre... [Link do komentarza] |
| P.S. Od oklasków nie stronię. Żołnierze też są potrzebni (ba, niezbędni!). |
| 12-05-2019 14:47 borkos [Link do komentarza] |
| Mnie to borkoś nie zachwyca ale myślę, że nie oczekujesz zachwytów. Przeczytałam uważnie i wersy układają się w sens. Mam tylko jedną wątpliwość 'smutku, stały kliencie bezsilności — na brak mi słów nad wyraz podziw i przeróżne zemsty —' :) |
| 12-05-2019 14:09 wre... [Link do komentarza] |
| Mnie to borkoś nie zachwyca ale myślę, że nie oczekujesz zachwytów. Przeczytałam uważnie i wersy układają się w sens. Mam tylko jedną wątpliwość 'smutku, stały kliencie bezsilności — na brak mi słów nad wyraz podziw i przeróżne zemsty —' :) |
| 12-05-2019 14:09 wre... [Link do komentarza] |