literacki serwis recenzencki e-poezja
(wersja serwisu: 0.11 z dnia: 20-04-2021)
(c) 2004-2023 by E-POEZJA
Załóż konto
lub
Zaloguj się


Do przeglądania polecamy:


FireFox Web Browser
Wiersz z listy autora o pseudonimie borkos
<< Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >>
Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych
Wiatrówki
„Czasie, ty, który widzisz wszystkie ludzkie sprawy, o naszym losie zanieś taką wieść potomnym: padliśmy tu, na sławnej równinie Beocji, by ocalić prześwięte Hellenów dzierżawy”.

Opis: epitafium upamiętniające Greków poległych w bitwie pod Cheroneą w 338 p.n.e.

pierwsze słowa naszego dziecka rzucone na wiatr
miały zamortyzować mu spadek ze skały.

To miało być dziecię stające na palcach drapiące chmury
Kochanek wieków,  nasze ledwo zaczęte przyrzeczenie,
W którym brat z siostrą mogą się wreszcie legalnie przelecieć

Okaz wielkiej samotności - rany, którą wystarczyło wystawić do wiatru.
Opublikowany: 06-03-2020 23:31 przez: borkos
Dodaj komentarz
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
Komentarze (3)
Już sama sobie odpowiedziałam na pytania, więc mogę dopisać komentarz.

Wiatrówki

„Czasie, ty, który widzisz wszystkie ludzkie sprawy, o naszym losie zanieś taką wieść potomnym: padliśmy tu, na sławnej równinie Beocji, by ocalić prześwięte Hellenów dzierżawy”.

Opis: epitafium upamiętniające Greków poległych w bitwie pod Cheroneą w 338 p.n.e.

pierwsze słowa naszego dziecka rzucone na wiatr-----wygląda jakby to dziecko rzuciło te słowa na wiatr
miały zamortyzować mu spadek ze skały.------a z tego wersu jakby to rodzice je rzucili

To miało być dziecię stające na palcach drapiące chmury
Kochanek wieków, nasze ledwo zaczęte przyrzeczenie,
W którym brat z siostrą mogą się wreszcie legalnie przelecieć----dwa ostatnie wyrazy odstają od całości, może kochać/współżyć

Okaz wielkiej samotności - rany, którą wystarczyło wystawić do wiatru.

Szczególni podoba mi się tytuł i ostatni wers, a całość tak bym widziała...

Wiatrówki

„Czasie, ty, który widzisz wszystkie ludzkie sprawy, o naszym losie zanieś taką wieść potomnym: padliśmy tu, na sławnej równinie Beocji, by ocalić prześwięte Hellenów dzierżawy”.
Opis: epitafium upamiętniające Greków poległych w bitwie pod Cheroneą w 338 p.n.e.

Pierwsze słowa naszego dziecka
rzucone na wiatr miały zamortyzować mu spadek ze skały.

To miało być dziecię stające na palcach drapiące chmury
kochanek wieków.

Okaz wielkiej samotności - rany, którą wystarczyło wystawić do wiatru.
17-03-2020 01:11 wre... [Link do komentarza]
borkoś ja się przyczepię pewnie dla Ciebie do drobiazgów ale one pomagają mi na ogół w odczycie wiersza.

Wiatrówki

„Czasie, ty, który widzisz wszystkie ludzkie sprawy, o naszym losie zanieś taką wieść potomnym: padliśmy tu, na sławnej równinie Beocji, by ocalić prześwięte Hellenów dzierżawy”.

Opis: epitafium upamiętniające Greków poległych w bitwie pod Cheroneą w 338 p.n.e.-----czy to jest tylko info dotyczące cytatu, czy ma tworzyć również podtytuł dla kolejnych wersów?

pierwsze słowa naszego dziecka rzucone na wiatr
miały zamortyzować mu spadek ze skały.-------czy te wersy zaczynają sie z małej litery bo są nawiązanie/ciągiem wersu z bitwą

To miało być dziecię stające na palcach drapiące chmury
Kochanek wieków, nasze ledwo zaczęte przyrzeczenie,
W którym brat z siostrą mogą się wreszcie legalnie przelecieć----dlaczego wszystkie trzy wersy, nawet po przecinku zaczynają się z dużej litery

Okaz wielkiej samotności - rany, którą wystarczyło wystawić do wiatru.

Ciekawi mnie, czy ten zapis ma znaczenie, czy to przypadek. Wtedy odniosę się do treści.
15-03-2020 15:09 wre... [Link do komentarza]
...lubię te Twoje fascynacje i przekładanie tego na grunt wielu pytań dzisiejszych hoplitów(?)
- wiatr jest czasem, z równym skutkiem zamieniającym życie w krakelurę twarzy przy niemowlęctwie ducha.
08-03-2020 19:53 Mithril [Link do komentarza]
(c) 2004-2023 by E-POEZJA
Strona wygenerowana w: 0.00761 s