literacki serwis recenzencki e-poezja
(wersja serwisu: 0.11 z dnia: 20-04-2021)
(c) 2004-2023 by E-POEZJA
Załóż konto
lub
Zaloguj się


Do przeglądania polecamy:


FireFox Web Browser
Wiersz z listy autora o pseudonimie borkos
<< Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >>
Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych
Siła przebicia
„Wtedy Zeus odebrał rozum Glaukosowi, który zamienił swą zbroję złotą wartości stu wołów na zbroję spiżową wartości dziewięciu wołów”.

Homer

Jest taka zawsze pierwsza noc… pod murem - by wziąć się w garść, dać więcej:
poza zasięgiem uderzyć migiem pięścią w stół i wybić sobie z głowy homojoj:
Centrum całej Jońszczyzny przednaukowego myślenia.

„Pieniądze – to człowiek*” z ciężkim sercem. A gdy trafi się twarda sztuka, to jest górą.
I będzie nieobliczalny. Zarządzi wygnanie arystokracji -

Przysiadłem więc przy swoim Smutku, który ostatnio był mile widziany w pałacu
W zasięgu wzroku wielokrotność zbliżeń odgina gałęzie od konarów.
Coś tam się kroi. Coś znacznie mocniejszego, co ucina spekulacje w zarodku.
Coś, co otwiera puszkę Pandory na amen i przechodzi samego siebie:
tak mój Smutek urządził się w Świecie, w którym nie chce się żyć -
poza łagodnymi objawami.

I Jego dni są policzone, nie ma o co się martwić,
Nie ma co się z nim nawet mierzyć. Stanął na wysokości zadania
Super-nusa i wprawił Świat w osłupienie.

Co się stało Smutkowi, przywiązali do niego wagę.
Dynda. Ciągnie w dół z prędkością inteligentnego spadania
Jest już jak mój Pierwszy Plan, który wybił się na wolności –
i nasuwa się na myśl.

Ale nikt się też już nie bije o Świat. To jest dobro nie do przebicia,
zawsze się da się do czegoś przyczepić. Od kiedy go tak urządziliśmy.
Biorą go na przetrzymanie i nie można oderwać od niego oczu,
jak się patrzy. Na pewno, kiedyś sobie to odbije.

* Okrzyk arystokratycznego poety Alkajosa
Opublikowany: 03-04-2021 16:45 przez: borkos
Dodaj komentarz
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
Komentarze (1)
Siła przebicia

„Wtedy Zeus odebrał rozum Glaukosowi, który zamienił swą zbroję złotą wartości stu wołów na zbroję spiżową wartości dziewięciu wołów”.

Homer

Jest taka zawsze pierwsza noc… pod murem - by wziąć się w garść, dać więcej:
poza zasięgiem uderzyć migiem pięścią w stół i wybić sobie z głowy homojoj:
Centrum całej Jońszczyzny przednaukowego myślenia.

„Pieniądze – to człowiek*” z ciężkim sercem. A gdy trafi się twarda sztuka, to jest górą.
I będzie nieobliczalny. Zarządzi wygnanie arystokracji -...........po co ten myślnik jak zaraz spacja, więc raczej kropka

W zasięgu wzroku wielokrotność zbliżeń odgina gałęzie od konarów.
Coś tam się kroi. Coś znacznie mocniejszego, co ucina spekulacje w zarodku.
Coś, co otwiera puszkę Pandory na amen i przechodzi samego siebie:
tak mój Smutek urządził się w Świecie, w którym nie chce się żyć -
poza łagodnymi objawami.

I Jego dni są policzone, nie ma o co się martwić,
Nie ma co się z nim nawet mierzyć. Stanął na wysokości zadania-----------wers z małej ltery
Super-nusa i wprawił Świat w osłupienie.--------------j.w.

Co się stało Smutkowi, przywiązali do niego wagę.
Dynda. Ciągnie w dół z prędkością inteligentnego spadania----------------kropka
Jest już jak mój Pierwszy Plan, który wybił się na wolności –
i nasuwa się na myśl.

Ale nikt się też już nie bije o Świat. To jest dobro nie do przebicia,
zawsze (się)da się do czegoś przyczepić. Od kiedy go tak urządziliśmy.------------jedno się zbędne
Biorą go na przetrzymanie i nie można oderwać od niego oczu,
jak się patrzy. Na pewno, kiedyś sobie to odbije.

* Okrzyk arystokratycznego poety Alkajosa

Poza tym spójny tekst.
04-04-2021 00:15 wre... [Link do komentarza]
(c) 2004-2023 by E-POEZJA
Strona wygenerowana w: 0.00693 s