| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie bialy |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
|
|
| STROMATOLITY |
| [BLOKADA ADMINISTRACYJNA - ŁAMANIE USTAWY O OCHRONIE PRAW AUTORSKICH] |
| Opublikowany: 05-12-2016 14:42 przez: bialy |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (4) |
| Animusie. Jak już to: progu - głodu - ogrodu. Pozdrawiam. |
| 07-12-2016 20:59 Struna [Link do komentarza] |
| płodu - głodu - ogrodu. Jest kilka naprawdę ładnych wersów, ale ja się nie znam... coraz więcej we mnie marmuru. |
| 06-12-2016 22:41 AnimusLumen [Link do komentarza] |
| Świetny. Uwielbiam wiersze z taką scenerią. Dla mnie prawie arcydzieło. Technicznie - wkradł się Tobie rym: głodu - ogrodu. Gdybym miał możliwość kupienia Twojego wiersza, kupiłbym i posadził w ogrodzie....:) gdzie uciekają koty. Pozdrawiam. |
| 06-12-2016 22:08 Struna [Link do komentarza] |
| bardzo samotny wiersz. relacje odłożone w kamiennych strukturach. emocje płytkie i zimne jak bałtyckie morze. można tak opowiadać bez końca. tylko po co? dla własnego ja (żeby nie powiedzieć ego)? śmiem twierdzić, że nie ma żadnego stosunku. albo autorka, nie peelka, pozuje na znudzoną i nieszczęśliwa gwiazdę rocka. gdyby w tym wszystkim było coś emocjonalnego to można by było znaleźć drzwi do wnętrza. a tak lewitujący labirynt. bez zakorzenienia w rzeczywistości. no, może tylko ten "zmyślony" stosunek z bezpostaciowym, niewidzialnym, nieważnym. ale peelka też nie jest bez winy - krew i kości tylko z nazwy. kłujące w oczy bezpośredniością. świat wiersza opowiedziany, nie wyrażony, bez emocjonalny. ogólnie wolałbym to przeczytać w relacji dwojga. nawet bez ruchu. pozdrawiam czarny |
| 05-12-2016 20:44 Tomasz Michał [Link do komentarza] |