| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie wojciech |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
| *** |
| motyle morze kawa uśmiech poranna chwila wspólnej myśli świt zatrzymałaś już nie usnę a chcę w objęciach ciebie wyśnić motyle morze my w błękicie i szept - dwa słowa - gdzieś w obłokach ten sen miał przyjść czy chociaż przyjdzie czy tylko we śnie mam cię kochać morze motyli kwietny wrzesień ostatnie barwne chwile lata a sen na jawie trwa - nie przeszedł i jesień pachnie co za zapach |
| Opublikowany: 10-09-2020 12:11 przez: wojciech |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (3) |
| pewnie tak jak z winem... wydaje się słodkie, ale gdzieś na dnie jakaś inna nieokreślona nuta... pozdrawiam :))) |
| 26-09-2020 08:13 wojciech [Link do komentarza] |
| Teraz tak sobie pomyślałam, że jak kończysz wiersze, tak jak tutaj, taką zwyczajnością, a nie ukochaną, to one mniej słodkie się wydają, takie bardziej prawdziwe, naturalne, że ona gdzieś tak się przewija, jest ważna ale wokół niej, wszystko inne też. Oczywiście może ja tylko tak to widzę. |
| 20-09-2020 12:40 wre... [Link do komentarza] |
| Ładny. |
| 20-09-2020 12:34 wre... [Link do komentarza] |