| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie wojciech |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
| rocznik 2020 |
| namaluj proszę tajemnicę słowa gdy z rannym kochaj zaglądasz mi w oczy i sen wyjmujesz który w nich pozostał światło i cienie zabłąkane w nocy namaluj niebo zakochanym w sobie deszcz pocałunków z bezdeszczowej chmury i krzyk i ciszę kiedy w jednym z objęć pędzą raz w przepaść by za chwilę w górę odlecieć razem ku nieznanym szczytom tak jakby jesień wciąż pachnącym miodem a może tylko nadzieją na przyszłość wino w tym roku smakuje wybornie |
| Opublikowany: 05-10-2020 10:42 przez: wojciech |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (3) |
| a mnie zauroczył, może dlatego, że był pisany w kwadrans, co nie każdemu wierszowi z jako takim sensem się zdarza... pozdrawiam :) |
| 14-10-2020 11:52 wojciech [Link do komentarza] |
| Mnie się niestety nie podoba. |
| 11-10-2020 22:03 wre... [Link do komentarza] |
| tegoroczne to raczej winko- Covidko :) |
| 06-10-2020 01:32 floriankonrad [Link do komentarza] |