| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie wojciech |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
| na wąsach kota... jesień złota |
| wrzesień październik schną już osty i żółcie błyszczą wśród nawłoci a ona nie śpi - jej niedosyt rumieni myśli później nosy jakby nie można pośród objęć złotem upomnieć się o swoje choć tych najczulszych ciągle mało a inne pachną pożegnaniem więc jak tę barwną niedojrzałość pokochać zanim słońce wstanie gdy już od rana jak sto pociech brzozy i dęby całe w złocie wychodząc myśli tej naprzeciw wieczorem gaszę tylko światło nie tam by pomóc komuś zgrzeszyć lub patrzeć w gwiazdy - kiedyś zgasną ale by wszystkim naszym kotom wierszem darować jesień złotą |
| Opublikowany: 17-10-2020 18:38 przez: wojciech |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (3) |
| wojciech ja tutaj bywam co dwa dni, a często codziennie, choćby tylko po to, żeby zerknąć jaki nowy tytuł się pojawił i kto ten wiersz napisał. Od dwóch miesięcy mam remont w domu, więc często nie mam siły coś z sensem napisać ale cały czas mam portal pod kontrolą;P |
| 02-11-2020 01:01 wre... [Link do komentarza] |
| cieszę się że zaglądasz, tu na koniec świata mało kto zagląda...dobrze że wre... od czasu do czasu wpadnie i hurtem przeleci po całości...miłego dziś :) |
| 23-10-2020 06:42 wojciech [Link do komentarza] |
| To, że ja twoje wiersze czytam i że są dla mnie kojącą terapią, to jest dla mnie zrozumiałe. Ale, że ty Wojciechu, mimo wszystko, potrafisz znaleźć tyle dystansu, żeby takie wiersze teraz pisać, to już mniej rozumiem. Jesteś lekiem na całe zło :-) Koty tego nie zrozumieją. Chociaż - kto ich tam wie. Zaglądam tutaj dla ciebie pozdrawiam |
| 21-10-2020 16:53 abacus [Link do komentarza] |