| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie wojciech |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
| póki słońce |
| światłem o świcie fruniesz do mnie wtulasz się w ciepło na poduszkach i wiankiem pieszczot muśnięć dotknięć cień swój zostawiasz mi na ustach okrywasz sobą tak jak płaszczem deszczem tęsknoty tajemnicą jakby ta magia już na zawsze pomiędzy nami miała przysnąć jakby codzienny pocałunek z najmilszym - kocham - przy nadziei był uwerturą wszystkich później aż słońce nam się zarumieni |
| Opublikowany: 22-10-2020 11:06 przez: wojciech |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (4) |
| chyba muszę odpuścić pisanie w łóżku... pozdrawiam wre... :))) |
| 16-11-2020 21:34 wojciech [Link do komentarza] |
| Na pewno może się podobać, dla mnie jednak przesłodzony. |
| 05-11-2020 23:29 wre... [Link do komentarza] |
| kiedyś miałem do czynienia z pewną panią, dla której słowo "kocham" brzmiało zwyczajnie wręcz sztucznie... do tej pory jest starą panną... nadmieniam, że nic nie mam przeciw singielkom ...pozdr :) |
| 24-10-2020 10:26 wojciech [Link do komentarza] |
| jeju, no nie.... ale egzaltacja |
| 23-10-2020 17:42 floriankonrad [Link do komentarza] |