| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Wiersz z listy autora o pseudonimie floriankonrad |
| << Poprzedni wiersz tego autora Następny wiersz tego autora >> |
| Pokaż wszystkie wiersze tego autora Dodaj do ulubionych |
| Liminalny |
| I. stryjo, chrzestny, czy jakiś powujek - zobacz, jak zżółkł. trzeci dzień mija od śmierci więc trudno się dziwić, że nie wygląda najzdrowiej a co to za uchem? haczyk? zaszczepka! klik! - i otwiera się wieczko. wkładasz dłoń w głąb czaszki i wyciągasz - dosłownie - treści. obrazy. całe w soli, wilgotne. ki diabeł? ładne albo przynajmniej estetyczne by były — jakby wysuszyć. można by — na sznurki, na słońce i rozczepiasz, rozwieszasz girlandy, lepkie miasta pejzaże, weduciska. są niczym kichy po świniobiciu (dobre porównanie! nieba, góry - jak ze słoika z solą pachnące gorzej, niż paskudnie rzeki i polne ścieżyny, zakola, meandry jelicisk jasnobeżowe szosy) nim zdążasz zdjąć - nie pozostaje nic co dałoby się uratować. tak szybko kruszą się, bledną, tak są/ były nietrwałe nieokreślony czas później - Sąd! świeżo zmartwychwstały wujek błąka się w bieli przerzuca miękkie, niczym pierze, skorupy nie ma. zniszczyłeś, niechcący, to, co najważniejsze II. nie umiem stwierdzić, po co mi to porozumienie z czymś nieistotnym i przechodnim pojęcie zamiarów seryjnego mordercy ze starego slashera dopisywanie motywów, górnolotnych, wzniosłych objęcie umysłem filozofii zawartej w krokach statystów zapomnianego teledysku w szczekaniu psa (nie pamiętam, jak nazywała się wieś, przez którą przejeżdżałem ale dziawgotał, skubaniec, jakby chciał mnie zakłapolić na amen przeszczekać powietrze, przeujadać je pogryźć na ostre kawałki, które zakłułyby mnie na śmierć) albo, oglądając sześćdziesiąty raz Begotten postawić się w roli morderczych nomadów-dzikusów, chodzących strachów na wróble, niemych szmat pomyśleć: "zrobiłbym tak samo, jak oni!" by w sklepie z elektroniką stanąć przed największym telewizorem i wpatrywać się w jego obudowę uznawać widok statycznego kawałka plastiku za bardziej warty uwagi od lecącego filmu aby dogadywać się z tym, co w koszach, spalone, nie do odzyskania (ale i — być może — niewarte tego!), wdawać się w dyskusje z popłuczynami, czytać tłuszcz z papierków po hamburgerach nie łapię, co stoi za tą dziwaczną chęcią |
| Opublikowany: 15-11-2020 20:40 przez: floriankonrad |
| Dodaj komentarz |
Właściciele serwisu nie odpowiadają za treść umieszczanych utworów i komentarzy. Wszelkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do ich autorów. Wszystkie utwory i komentarze zamieszczone na stronie podlegają ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub rozpowszechniania bez zgody autorów.
| Komentarze (2) |
| dziękuję! |
| 02-12-2020 21:14 floriankonrad [Link do komentarza] |
| Nic mi nie zgrzyta i ogólnie chyba całość jest niezła, mnie urzekła, o dziwo (bo trochę niby horrorowata) I część. |
| 30-11-2020 23:09 wre... [Link do komentarza] |