| Menu |
|---|
| Aktualności |
| O co tutaj chodzi? |
| Teoria |
| Klasyka |
| Statystyki portalu |
| Konkursy literackie |
| Port Anonimów |
| Wiersze |
| Nie klikaj tu! |
| Autorzy |
| Forum dyskusyjne |
| Loguj |
| Załóż konto |
Do przeglądania polecamy:
| Rozdział |
| Pokaż spis treści Edytuj |
| Człowieczeństwo |
| interesuje - zdaje się - poetę tym bardziej, im mniej obchodzi go słowo. - Słowa nieważne, ważne jest, co czuję - mawia autor do czytelnika. Czasem doda łaskawie: - I co ty czujesz. Może wyglądać cudacznie, gdy właśnie za pisanie bierze się gorączkowo ktoś, kto ogłasza niczym apostoł: Słowa są mało warte lub całkiem bez znaczenia, bo mowa jest tak naprawdę nieprzyjacielem ludzkiego, a jego przyjacielem jest serce. Jedyną właściwą oznaką bycia ludzkim jest czucie, więc wypada tylko po ludzku mniej myśleć i więcej czuć, a poziom człowieczeństwa wzrośnie wam wreszcie do przyzwoitych wartości. Dlaczego ktoś, kto nie ceni języka, uparcie gada byle jakim wierszem dla publiczności i zabija w sobie człowieczeństwo, zamiast w ludzkim milczeniu przeżywać wzniosłą nie byle jaką miłość do bliźnich? Nie wiadomo. Lubisz może określać warunki i poziom człowieczeństwa? Myślenie wydaje Ci się mniej ważne od emocji? Dbałość o język, jakim wyraża się uczucia i myśli, uważasz za głupio, śmiesznie malutkie wydziwianie, ponieważ prawdziwie Wielkim Zajęciem jest Mierzenie Wielkości Serca? Jesteś skłonny/skłonna patrzeć nawet na słowa jak na niszczycieli i zakłamywaczy wrażliwości? Może pożyteczniej dla Ciebie i dla innych, jeśli zostaniesz chociażby wolontariuszem, a nie poetą, który mówi, ponieważ słowa ma za nic? |
Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części treści zawartych w serwisie internetowym e-poezja bez zgody autorów.